Kadra nauczycielska
profesor dr hab. Krzysztof Wielecki
(twórca, a dziś wiceprezes Stowarzyszenia Kultury i Edukacji, konsultant systemu pedagogicznego, doradca w sprawach pedagogicznych i psychologicznych, nadzoruje jakość pracy pedagogicznej, w szczególności realizację jego programu Integralnej Edukacji Podmiotowej)
Moja droga zawodowa zaczęła się od studiów pedagogicznych. Zainspirowała mnie postać wspaniałego pedagoga i lekarza Janusza Korczaka. Szybko zrozumiałem, że aby być dobrym pedagogiem muszę też rozumieć się na psychologii, socjologii i filozofii. Dlatego poszerzałem swoje studia. Później, gdy zrozumiałem, że stworzenie instytucji pedagogicznej, tak jak ja sobie ją, wówczas w latach PRL-u, wyobrażałem, jest niemożliwe. Pochłonęła mnie nauka. A pasję praktyczną wyżywałem w ramach wolontariatu w jednym z warszawskich domów dziecka.
Na początku lat dziewięćdziesiątych pojawiała się szansa zrealizowania w praktyce moich pedagogicznych pomysłów. Wraz z Elżbietą Szydłowską i Jerzym Głuszyńskim, przy wsparciu wielu uczonych różnych specjalności i pod merytoryczną zostało powołane Stowarzyszenie Kultury i Edukacji i jego szkoły, a pod merytoryczną opieką Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego (liczne recenzje, w tym ówczesnego szefa tego Towarzystwa) został przygotowany i zrealizowany mój program Integralnej Edukacji Podmiotowej.
Idea podmiotowości, godności dziecka, szacunku do dziecka. A także do nastolatka, który szczególnie wymaga zrozumienia, dialogu, wsparcia, jaką zaszczepiły we mnie lektury Korczaka realizowałem w całej moje działalności naukowej i publicystycznej. Rozszerzając ją na wszystkich ludzi. Jako socjolog pojmowałem też, że podmiotowość człowieka wymaga podmiotowych struktur społecznych, kultury, gospodarki itd.
Od wielkiego amerykańskiego psychologa, Abrahama Maslowa, dowidziałem się, iż wzrastanie dziecka i młodego człowieka składa się z wielu trudnych faz. Ale do tych najwyższych poziomów rozwoju człowieczeństwa w człowieku dochodzi zaledwie 1 % ludzi. Jako naukowiec, chciałem się dowiedzieć, dlaczego tak jest. Jako twórca naszych szkół, chciałem się temu przeciwstawić i stworzyć szansę pełnego rozwoju naszych uczniów.
Nauka jest moją wielką pasją, a pedagogika w szkołach SKiE, to ciągle fascynujące mnie hobby. Żartuję, że tak jak wielu mężczyzn odpoczywa od pracy łowiąc ryby, albo chodząc na mecze piłkarskie, to ja odzyskuję równowagę i dobre samopoczucie w naszych szkołach. I nieraz sobie myślę, że nie wiadomo czy moje książki i artykuły naukowe istotnie mają jakieś znaczenie, ale to co robimy tu, w szkołach Stowarzyszenia, na pewno tak. Jest fascynujące widzieć, jak dzieci dojrzewają, rozkwitają, stają się świadomymi siebie, pięknymi ludźmi.
Monika Kosińska
(dyrektor szkoły, wychowawca klasy pierwszej)
Ze szkołami SKiE związana jestem od ponad 15 lat. O pracy w szkole marzyłam od najmłodszych lat i jak widać marzenia się spełniają. Uwielbiam pracę z dziećmi i młodzieżą, wspólne zajęcia, rozmowy. Jestem przekonana o potrzebie indywidualnego podejścia do każdego ucznia, a w swojej pracy kładę nacisk na pozytywne relacje.
W wolnych chwilach lubię podróże małe i duże. Interesuje mnie dobra książka, muzyka oraz kultura ludowa. Ulubiony cytat: „Sukces nauczyciela jest w rękach ucznia, nie odwrotnie” – C.R. Zafon
Jacek Olszewski
(dyrektor ds. pedagogicznych, biologia, geografia)
Jolanta Siciak
(język polski, wychowawca klasy trzeciej)
Krzysztof Chlipalski
(język polski, wychowawca klasy czwartej)
Kinga Nowosielska
(matematyka)
Janusz Wójcik
(WOS, historia)
Agnieszka Bocianowicz
(historia sztuki)
W szkołach SKiE pracuję od samego początku, czyli od ponad 30 lat. Tu właśnie zainteresowałam się rozwojem kreatywności i wychowaniem przez kulturę u dzieci i młodzieży. To zagadnienie było przedmiotem moich badań oraz tematem pracy doktorskiej.
Chciałabym, aby moi uczniowie również pokochali sztukę i mieli przyjemność z obcowania z nią. Ponieważ najlepsza percepcja sztuki jest w bezpośrednim kontakcie, dlatego też uwielbiam podróżować, odwiedzać europejskie galerie, zwiedzać zabytki. Czasami udaje mi się zabierać uczniów w takie miejsca, jak Pompeje, Akropol czy Frogner Park.
Prywatnie lubię słuchać jazzu, jeść czekoladę i spacerować po lesie ze swoim wnukiem. Chętnie zabieram ze sobą aparat fotograficznym i obiektywem obserwuję przyrodę, zabytki i ludzi.
Marcin Tomczak
(historia, wychowawca klasy drugiej)
Z wykształcenia i zamiłowania historyk – w stopniu magistra. Szczęśliwy ojciec i mąż (kolejność dowolna). Prywatnie fan mocnego grania oraz bluesa w każdej postaci. Nie unikam sportu, przede wszystkim zespołowego. Odkąd pamiętam (a pamięć mam dobrą) czytam powieści grozy.
W kinie wybieram komedie, ale nieromantyczne. W wolnym czasie chętnie podróżuje. Jeśli tylko czas pozwala odwiedzam kresy wschodnie.
Marcela Rucińska
(geografia)
Geograf z wykształcenia i zamiłowania, łapacz wiatru, zbieracz liści i towarzysz dzieci. Od lat związana z Fundacją Przystanek Twórczość gdzie koordynuje projekty przyrodnicze i twórcze dla dzieci („Wakacje z przyrodą i przygodą”, „Twórcze Dzieciaki”). Ukończyła podyplomowe studia pedagogiczne na Uczelni Korczaka.
W SKIE uczy geografii w klasach V-VIII. W pracy z dziećmi dąży do partnerstwa, otwartości i budowania ciepłych relacji, poszukując jednocześnie aktywnych metod pracy, które pomogą dzieciom utrzymać jak najdłużej ich naturalną ciekawość świata. Entuzjastka aktywnego spędzania czasu w przyrodzie, kempingowego życia i działkowania nad Liwcem.
Mama Jaśka i Kaliny. Fanka Annie Shirley i Pippi Pończoszanki.
Monika Budzińska
(matematyka, fizyka)
Od 2011 roku spełniam swoje największe marzenie z dzieciństwa i pracuję jako nauczyciel matematyki oraz fizyki (od niedawna również pomagam trenować Odyseuszy J). Wcześniej spełniałam marzenia ze studiów i pracowałam w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN, gdzie opracowałam strukturę i dynamikę ludzkiego białka S100A1, efektem czego było uzyskanie stopnia doktora nauk biologicznych.
A jeszcze wcześniej wchodziłam na ścieżkę zawodową z firmą optoelektroniczną, gdzie współtworzyłam nowe technologie uzyskiwania materiałów półprzewodnikowych.
Moją pasją jest uczenie, ale również uczenie się, poznawanie i doświadczanie. Bardzo lubię grać w gry planszowe, czytać książki, rozwiązywać i układać łamigłówki, każdy rodzaj rękodzieła oraz wędrówki górskie o każdej porze roku.
Na największe zalety typuję duże poczucie humoru (szczególnie na własny temat) oraz umiejętność popełniania błędów. Mam też sporo wad, ale…
Maria Turant
(chemia, informatyka)
Aleksandra Kanclerz
(język angielski)
Łukasz Pielasa
(język angielski)
Ewa Dratwa
(język niemiecki )
Jestem absolwentką germanistyki UW. W szkołach SKiE uczę od 2011 roku. Tak naprawdę związana jestem z tym niezwykłym miejscem od roku 1995, w którym to stawiałam pierwsze kroki jako nauczycielka języka niemieckiego.
Wolny czas poświęcam na czytanie dobrej literatury i tworzenie uroczych drobiazgów na szydełku.
Chętnie chodzę do teatru i na długie spacery po lesie. Lubię kameralne spotkania z bliskimi mi osobami.
Joanna Galant
(język francuski)
Yergenis Lewandowska
(język hiszpański)
Marcin Jażyński
(filozofia, logika)
Kamil Wielecki
(etyka)
Beata Chwedorzewska
(zajęcia artystyczne)
Marta Kornowicz
(zajęcia artystyczne)
Marek Kisielewicz
(plastyka, pracownia plastyczna)
Janusz Kuszmierek
(informatyka)
Małgorzata Koperska
(wychowanie fizyczne)
Kacper Buczek
(wychowanie fizyczne)